Pierwsi pracownicy PWU i Fabryki Sprawdzianów na tle budynku wybudowanego w 1925 roku

Lata 50. to wyraźny rozwój Instytutu i realizowanie prac
na potrzeby techniki uzbrojenia, a także znacząca współpraca
z odbudowującym się przemysłem obronnym. Na początku
lat 60. brak nowych zamówień od wojska i cofnięcie środków spowodowały, że w IMP zaczęła dominować tematyka cywilna. Instytut prowadził prace w dziedzinach: metaloznawstwa, obróbki cieplnej, wytrzymałości materiałów i części maszyn, powłok ochronnych, badań korozyjnych, które w latach 70. i 80.
z powodzeniem kontynuowano. Podjęto także nowe wyzwania
w zakresie robotów przemysłowych, a także badań i kwalifikacji mechanicznych urządzeń zabezpieczających. W tym czasie IMP stał się wiodącym instytutem przemysłowym w zakresie metaloznawstwa i obróbki cieplnej.

W latach 90. na polski rynek weszli światowi producenci
i rozpoczęła się restrukturyzacja przemysłu krajowego,
co dla Instytutu oznaczało ograniczenie badań i spowolnienie rozwoju ze względu na zmniejszoną liczbę krajowych producentów. Podjęto więc decyzję o zlikwidowaniu zakładów zamiejscowych i sprzedaży części nieruchomości, a także znacznej redukcji zatrudnienia; w latach 80. w IMP pracowało
ok. 1500 osób, obecnie – ok. 160. Jednocześnie na przestrzeni lat na bazie technologii, patentów, know-how i urządzeń Instytutu powstało kilkadziesiąt spółek, z których większość wciąż działa.

 

Dziedzictwo narodowe

W laboratoriach i pracowniach IMP podejmowane są projekty uwzględniające nie tylko potrzeby przemysłu, ale również społeczeństwa.
Ich celem jest zwiększenia bezpieczeństwa, podniesienie komfortu życia codziennego, a nawet uatrakcyjnienie otoczenia.

Instytut osiągnął znaczne sukcesy badawcze i wdrożeniowe w zakresie elektrolitycznego złocenia, w tym złocenia dekoracyjnego. W latach 1970–1990 technologie te zostały wdrożone w kilkudziesięciu zakładach z branży elektronicznej, jubilerskiej i konserwatorskiej. Pracownicy IMP uczestniczyli w pracach renowacyjnych, w tym: nakładali elektrolitycznie złote powłoki na elementy wystroju Zamku Królewskiego
w Warszawie, głównie zegara na wieży.

Opracowaną w IMP metodę metalizacji natryskowej zastosowano m.in. w 1951 r. do ochrony przed korozją Płyty Czerniakowskiej, wchodzącej obecnie w skład pomnika Sapera. Zniszczony w powstaniu warszawskim, wykonany z cynku pomnik Syrenki na Rynku Starego Miasta poddano generalnej renowacji – w 1956 r. został pokryty warstwą brązu.

Warszawska Syrenka na Rynku Starego Miasta

Maszt radiowy w Łosicach

Most na Huczwie

Plany na przyszłość

 

Instytut stale się rozwija w zakresie szeroko pojętych badań materiałowych i obróbek cieplnych oraz cieplno-chemicznych. Rozszerza swoją działalność w takich obszarach jak nowe materiały, medycyna czy ochrona środowiska.

Od kilku lat w IMP trwają badania nad grafenem wytwarzanym na ziarnach miedzi i innych metalach oraz niemetalach. Może on być szeroko stosowany w przemyśle energetycznym, elektrotechnicznym i elektronicznym, a jego produkcja jest znacznie tańsza niż popularnego obecnie grafenu dwuwymiarowego.

Naukowcy z IMP pracują również nad zagadnieniami dotyczącymi biomateriałów i ich zastosowań medycznych. Realizowane są projekty
w zakresie inżynierii tkankowej (modelowanie na poziomie mikrostrukturalnym tkanek kostnych, rekonstrukcja małżowiny ucha), a także badania nad biodegradowalnymi implantami ortopedycznymi. Opracowano również technologię obróbki cieplnej stentów kardiologicznych wykonanych ze stopów kobaltu. Trwają prace nad zastosowaniem metod elektrochemicznych do wytwarzania na metalach warstw
o właściwościach antybakteryjnych i hydrofobowych.

Mimo statecznego wieku Instytut stale podnosi jakość prowadzonych badań, uwzględniając najnowocześniejsze trendy
w zakresie swojej działalności. W kolejną dekadę wchodzimy z precyzyjnie opracowanym planem komercjalizacji swoich dokonań.